Wim Vis schrijft…
We moesten deze geweldige blog van Wim Vis, van Wiznesswine, wel met je delen. Hij beschrijft op grappige manier zijn kennismaking en enthousiasme met deze fraaie wijnen uit de wijnregio Emilia-Romagna. Wil je meer artikelen van Wim lezen? Klik dan op de link onder het artikel…
Ik dacht dat Emilia-Romagna het Beverwijk van de wijn was, maar dat bleek niet helemaal waar.
door Wim Vis (Wiznesswine)
Zeg je Toscane, Piemonte en Veneto, dan springt intstantaan de wijn mijn neus in. Ik denk direct aan geurige Sangiovese, verleidelijke Nebbiolo of dikke dikke Amarone, inclusief de bijbehorende smaak. Die staan immers met beitel in mijn smaakcarrousel gegraveerd. Begin je over Apuglie, Sicilië of Sardinië, dan word ik persoonlijk al wat minder enthousiast. Ik drink nog steeds gezellig mee, maar ik zal misschien iets mompelen over de enorme zoetheid van die zonnige wijnen. Too much, really. Uitzonderingen daargelaten. Bij Emilia-Romagna, zou ik tot vrij recent geroepen hebben ‘laat maar!’ of ‘De aardappelen staan op, ik moet naar huis’. Ik ben gewoon nog nooit onder de indruk geweest van de wijnen uit Emilia-Romagna. En dat terwijl de streek naast wijn, natuurlijk echt wel wat te bieden heeft. Wat dacht je van de wereldberoemde producten als parmaham, balsamico en Parmezaanse kaas. Emilia-Romagna is een beetje als Beverwijk. Beverwijk heeft best goeie dingen. Een bazaar en een brandwonden-centrum, bijvoorbeeld. Maar voor andere dingen zou ik een stukje omrijden.
Kortom, Emilia-Romagna. niet mijn eerste keuze. Tot ik op het InstaWineEvent in januari Kim van de WijnDivas tegen het lijf liep. Kim is een enthousiaste Brabantse, die als je niet oppast vrolijk een half uur doorpraat over hoe lekker ze een specifieke wijn vindt. Dat is tof. Ik hou van enthousiasme. En vooral over wijn. Waar Kim me vervolgens aan voorstelde waren de wijnen van Colombarda uit Emilia Romagna. En ken je dat moment dat je op Youtube zo’n filmpje ziet van Latvia Got Talent! of iets van die orde… en dat je zo’n klein ingetogen type ziet staan, je daar niet veel van verwacht en dat vervolgens datzelfde type zijn of haar scheur opentrekt alsof het de reïncarnatie van Pavarotti is. Dat had ik een beetje met deze wijnen.
Rosé
Ik ben geen man van rose, zoals mijn trouwe volgers wellicht wel weten. Te zoet, te saai, te eentonig (enkele uitzonderingen daargelaten). Nu valt me op dat Italiaanse rosé’s mij sowieso beter bevallen de laatste tijd. Deze rosé bijvoorbeeld, met een verrassend aparte naam was ook al op mijn radar. Italiaanse rose’s zijn – voorzover ik ze tot me neem – iets donkerder van kleur en wat voller van smaak. En niet dat fruitige slappe wat mij in rosés uit de Provence doorgaans zo tegenstaat. Ik chargeer, I know. Maar dat mag als je het over wijn hebt, heb ik ergens gelezen. Deze rosé, van de overigens enorm vriendelijke wijnmaker Fabio, die ik mocht ontmoeten op ProWein, staat als een huis, houdt je bij de les en is daardoor niet alleen geschikt voor lekker in de tuin met een zonnetje, maar zal ook zomaar kunnen verrassen tijdens een wat serieuzer diner. Een fijne rosé en dat voor nog geen 9 euro. Prima deal
Sidenote: Geinspireerd door deze rosé zal ik komende maanden eens wat vaker rosé kopen of testen. Misschien wordt het tijd mijn mening eens bij te stellen. Ik ben bijna 40, tijd om wat milder te worden 🙂
Wit
Interessanter worden deze wijnen uit Emilia Romagna bij de witte wijn van Colombarda. Gemaakt van de Albana-druif.
‘Welks?’
De Albana-druif. Ik zocht op internet en vond dit: ‘De witte Albana druif groeit in de regio Emilia-Romagna in het noorden van Italië en wordt hier al sinds de dertiende eeuw verbouwd. De wijnen die van de Albana druif worden geproduceerd kunnen enorm verschillen in kwaliteit, maar worden zelden beschouwd als goed.’
Nou weet ik natuurlijk niet wie er hier ‘beschouwd’, maar over dat ‘goed’ valt te twisten. Ik vond de Albana van Fabio in ieder geval mateloos fascinerend. In het glas is het wat wild en ruw en krijg je in eerste instantie nou niet direct de meest vriendelijke indruk van deze wijn. Alsof je ergens voor het eerst komt wonen en de buurman lijkt in eerste instantie een onvriendelijke chagrijn en nog geen drie weken later zitten jullie in de tuin samen te barbequen. Dat is deze Albana. Robuust en wat wild in het begin, maar eenmaal de eerste slok voorbij opent zich een mooie volle, aantrekkelijke wijn die mij blijft verbazen. Een klein feestje.
Heerlijk in de vroege voorzomer – als mijn vriendin roept: ‘Wil je iets drinken, schat?’
En ik, met al mijn slechte gevoel voor humor roep:
Ps. Nog heel even over Beverwijk. Stel je start een wijnfestival in Beverwijk. Hoe noem je dat dan????? Juist!
——————————————————————————————
Over Wiznesswine.nl: Wizness is een wijnblog van Wim Vis. Wim is fan van wijn en proeft, beoordeelt en becijfert wijnen op zijn Instagram-account. Meer artikelen lezen van Wim? Lees meer